۰

.

.

‏‎غلامحسین ساعدی یه نامه‌ای می‌نویسه سپتامبر سال ۱۹۸۱، انگار داره وضعیت الان رو شرح می‌ده:

"همه چیز تعطیل است؛
رفت و آمد تعطیل است، دیدار دوستان تعطیل است، کتاب تعطیل است.
خنده، خنده ی واقعی تعطیل است، گریه هم تعطیل است.
روده درازی چرا...
زندگی تعطیل است."

+ نوشته شده در سه شنبه پانزدهم آذر ۱۴۰۱ ساعت توسط بانو  |